مدرسه علمیه مشکوة تهران

ترك گناه روز بیستم: بی تفاوتی به همسایه

پیامبر اکرم ^{«صلی الله علیه و آله»} _:

هر کس کالایی را از همسایه خود دریغ کند خداوند در روز رستاخیز خیر خود را از او دریغ خواهد کرد و او را به خودش وا خواهد گذاشت، چه بد وضعی دارد کسی که خداوند او را به حال خودش وا گذارد.

ترك گناه روز نوزدهم:مسخره کردن

امام سجاد ^{«عليه‏السلام »}_:

وَ الذُّنُوبُ الّتى تُنزِلُ النِّقَمَ عِصيانُ العارِفِ بِالبَغىِ وَ التَطاوُلُ عَلَى النّاسِ وَ الاِستِهزاءُ بِهِم وَ السُّخريَّةُ مِنهُم ؛
گناهانى كه باعث نزول عذاب مى‏شوند، عبارت‏اند از: ستم كردن شخص از روى آگاهى، تجاوز به حقوق مردم، و دست انداختن و مسخره كردن آنان.
(معانى الاخبار ،ص 270)

ترك گناه روزهجدهم:سخن چینی

امام صادق^{«علیه السلام »}_:

إِنَّ مِنْ أَكْبَرِ السِّحْرِ النَّمِيمَةَ يُفَرَّقُ بِهَا بَيْنَ الْمُتَحَابَّيْنِ وَ يُجْلَبُ الْعَدَاوَةُ عَلَى الْمُتَصَافِيَيْنِ وَ يُسْفَكُ بِهَا الدِّمَاءُ وَ يُهْدَمُ بِهَا الدُّورُ وَ يُكْشَفُ بِهَا السُّتُورُ وَ النَّمَّامُ أَشَرُّ مَنْ وَطِئَ الْأَرْضَ بِقَدَمٍ

از بزرگ‏ترين جادو، سخن ‏چينى است؛ زيرا با سخن ‏چينى، ميان دوستان جدايى مى ‏افتد، دوستان يكدل با هم دشمن مى‏ شوند، به واسطه آن خون‏ها ريخته مى ‏شود، خانه ‏ها ويران مى‏ گردد و پرده ‏ها دريده مى ‏شود. سخن ‏چين، بدترين كسى است كه روى زمين راه مى‏ رود.
(احتجاج(طبرسی) ج 2 ، ص 340 - بحارالأنوار(ط-بیروت) ج 60، ص 21، ح 14)

ترك گناه روزهفدهم:بدبینی

امام على ^{«عليه ‏السلام»}_:

اَلمُريبُ اَبَدا عَليلٌ؛
آدم بدبين، هميشه بيمار است.
(تصنیف غررالحکم و درر الکلم ص 72 ، ح 1066)

امام رضا ^{«عليه ‏السلام»}_:

أَحْسِنِ الظَّنَّ بِاللَّهِ فَإِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ أَنَا عِنْدَ ظَنِّ عَبْدِيَ الْمُؤْمِنِ بِي إِنْ خَيْراً فَخَيْراً وَ إِنْ شَرّاً فَشَرّا

به خداوند خوش گمان باش، زيرا خداى عز و جل مى‏ فرمايد: من نزد گمان بنده مؤمن خويش هستم، اگر به من خوش گمان باشد، به خوبى با او رفتار مى‏ كنم و اگر به من بدگمان باشد، به بدى با او رفتار مى ‏كنم.

(كافى(ط-الاسلامیه) ج 2، ص 72، ح 3)

روزی عربی مستمند که از گرسنگی در رنج بود به خدمت پیامبر خدا^{«صلی الله علیه و اله»}رسیده ، از درد گرسنگی به ان سرور شکوه کرد.رسول خدا ^{«صلی الله علیه و اله»}طبق معمول از مسلمانان کمک خواست ، که آن مرد گرسنه را مهمان خود کنند، باز طبق معمول علی ^{«علیه السلام»}اظهار امادگی کرد و عرب را به خانه خود اورد و از فاطمه ^{«سلام الله علیها»} در این باره کمک خواست. زهرا^{«سلام الله علیها»} گفت: ما طعامی- جز به اندازه یخوراک یه بچه - نداریم، ولی ان را به مهمان خود می دهیم و خود در گرسنگی بسر می بریم.
فاطمه ^{«سلام الله علیها»} با توافق اميرالمؤمنين^{«علیه السلام»}، بچه‏ها را بدون طعام- به هر طريقي بود- خوابانيد و خود نيز گرسنه ماند و علي ^{«علیه السلام»}چراغ را- به بهانه معيوب بودن- روشن نكرد و در تاريكي شب از مهمان پذيرايي نمود و او را سير كرد و به مهمان چنين وانمود كرد كه او نيز طعام مي‏خورد، تا مهمان متأثر نگردد.

شب به پايان رسيد و صبح در مسجد حاضر شدند و با پيامبر خدا^{«صلی الله علیه و اله»}ديدار نمودند. رسول خدا ^{«صلی الله علیه و اله»}از ديدن علي ^{«عليه‏السلام»} گريه كرد و گفت: ديشب ملائكه خدا از مهمان‏نوازي شما تعجب كردند و آيه نهم سوره‏ي حشر: «و يؤثرون علي انفسهم و لو كان بهم خصاصة» را در حق شما نازل شد.

ترك گناه روزشانزدهم:حرص

امام علی ^{«علیه السلام»}:

أَعظَمُ النّاسِ ذُلاًّ الطّامِعُ الحَريصُ المُريبُ؛

ذليل ترين مردم، كسى است كه طمعكار، حريص و وسوسه گر باشد.

(غررالحكم، ج2، ص259، ح2549)

امام صادق^{«علیه السلام»}_:

اصولُ الکُفرِ ثَلاثَهٌ الحِرصُ وَ الاِستِکبارُ وَ الحَسَدُ؛

ریشه های کفر سه چیز است: حرص و بزرگ منشی نمودن و حسد ورزیدن.

(جهاد النفس، ح 550)

ترك گناه روز پانزدهم:  ناسپاسي پدر و مادر

پیامبر اکرم^{«صلی الله علیه و آله»:}

اثنان يعجلهما الله في الدنيا البغي وعقوق الوالدين
دو چيز را خداوند در اين جهان كيفر ميدهد : تعدي ، و ناسپاسي پدر و مادر .

(كنز العمال ، ج 16 ، ص 462 ، ح 45458)