مدرسه علمیه مشکوة تهران

ترك گناه روزچهاردهم: از دنیا بپرهیزیم

پیامبر اکرم^{«صلی الله علیه و آله»_:}

اتقوا الدنيا فوالذي نفسي بيده انها لأسحر من هاروت وماروت
از دنيا بپرهيزيد ، قسم به آن كس كه جان من در كف اوست كه دنيا ازهاروت و ماروت ساحرتر است .
(كنز العمال ، ج 3 ، ص 182 ، ح 6063)

خورشید سر زد از سحرت أیها الغریب***از سمت چشم‌های ترت أیها الغریب

تو ابر رحمتی که به هر گوشه سر زدی***باران گرفت دور و برت أیها الغریب

جاری ست چشمه چشمه قدمگاه تو هنوز***جنت شده ست رهگذرت أیها الغریب

تو آفتاب رأفتی و کوچه کوچه شهر***در سایه سار بال و پرت أیها الغریب

با این همه، غریبِ غریبان عالمی***داغی نشسته بر جگرت أیها الغریب

از کوچه‌های غربت شهر آمدی ولی***داری عبا به روی سرت أیها الغریب

آقای من! نگو که تو هم رفتنی شدی***زود است حرف از سفرت أیها الغریب

شکر خدا جواد تو آمد ولی هنوز***بارانی است چشم ترت أیها الغریب

یک عمر خواندی از غم آقای تشنه لب***با اشک‌های شعله ورت أیها الغریب

هر گوشه‌ای ز حجره که رو می‌کنی دگر***کرب و بلاست در نظرت أیها الغریب

در قتلگاه، لحظه‌ی آخر چه می‌کشید***جد ز تو غریب‌ترت أیها الغریب

چشمان اهل خیمه دگر سوی نیزه‌هاست***ظهر قیامت است و سری روی نیزه‌هاست

«یوسف رحیمی»

ترك گناه روزسیزدهم: ناسازگاری

پیامبر اکرم^{«صلی الله علیه و آله »_:}

خَیرُ الأصحابِ مَن قَلَّ شِقاقُهُ و کَثُرَ وِفاقُهُ.
بهترین یاران کسی است که ناسازگاریش اندک باشد و سازگاریش بسیار.

(تنبیه الخواطر، ج2، ص123 )

روایتی بسیار زیبا از رسول خدا ^{«صلی الله علیه و آله»}

أَلشِّتـاءُ رَبیـعُ الْمُـؤمِنِ یَطُولُ فیهِ لَیْلُهُ فَیَسْتَعینُ بِهِ عَلى قِیامِه وَ یَقْصُرُ فیهِ نَهارُهُ فَیَسْتَعینُ بِهِ عَلى صِیامِهِ؛

زمستان بهار مؤمن است،از شبهاى طولانى‏ اشبراى شب زنده دارى،و از روزهاى کوتاهشبراى روزه‏ دارىبهره مى‏ گیرد.

وسائل الشیعه: ج۷، ص۳۰۲، ح۳

شب هجر رسول وحی آمد     شب قطع نزول وحی آمد
فلک را رکنِ آرامش شکسته    زمین از اشکِ غم، در گل نشسته
ملایک جمله در جوش و خروشند    خلایق جمله از ماتم خموشند
کنار بستر باباست زهرا    ز غم دامانْش چون دریاست زهرا
به یک سو سر به دامن بوتراب است    ز دیده اشک باران چون سحاب است
به سویی مجتبی در شور و شین است    دو دستش حلقه بر دوش حسین است
نگاه مهر و ماه و هر دو کوکب    شده خیره به حال زار زینب
همه حالی غمین دارند امشب    زدیده اشک می بارند امشب

حکمت صلح امام حسن^{« علیه السلام »}
امام حسن^{« علیه السلام »}در پاسخ به پرسش اعتراض آمیز یکی از یاران خود در مورد صلح با معاویه فرمود: ای اباسعید، آیا من پس از پدرم حجت خدای تعالی بر خلق و پیشوای ایشان نیستم؟ عرض کرد: آری. فرمود: آیا من کسی نیستم که پیامبرخدا^{«صلی الله علیه و آله»} درباره من و برادرم فرمود: حسن و حسین هر دو امامند، چه قیام کنند و چه بنشینند؟ عرض کرد: آری.
فرمود:پس من امامم، چه قیام کنم و چه بنشینم. ای اباسعید، انگیزه صلح من با معاویه همان بود که رسول خدا ^{«صلی الله علیه و آله»}را در هنگام بازگشت از حدیبیه به مصالحه با قریش واداشت. ای اباسعید، اگر من از جانب خدای تعالی امام و پیشوای مردم باشم، به هر کاری که اقدام کنم نباید به نابخردی متهم شوم، هر چند حکمت کاری که انجام داده ام بر آنان پوشیده باشد. اگر من این کار را نمی کردم حتی یک تن از شیعیان ما در روی زمین باقی نمی ماند و همه کشته می شدند.

تربت غریب
وقتی قبر مطهّرت را آنگونه غریبانه در زیر آفتاب و باران و دستخوش ستم روزگار می نگریم، بر آن تربت غریب، آن خانه درهم شکسته تنها مانده در آفتابِ خاموش بقیع، ـ که فریادگر تمامی قرون و رسوا کننده همه ملحدان است ـ جگرهامان در شعله های حزن و خشم می لرزد و سینه هامان از آن همه غربت و خاموشی، غمگسار می شود. کیست که خاک مقدست را آنگونه بنگرد و تحمل آن همه درد و رنج را داشته باشد. آن کیست که گنجینه آرزوها و کانون محبتش را در غربت بقیع چنین به یغما رفته ببیند و دامن صبرش از دست نرود و شانه های تحملش درهم نشکند و دل دردمندش ننالد و چشم خون پالایش نگرید.

ترك گناه روز دوازدهم:فکر گناه

امام علی^{«علیه السلام»}:

کسی که زیاد به گناهان فکر کند، (این کار،) اورا به گناه می کشاند.

(غررالحکم،ص18،صفحه 8561)